Wanneer we spreken van een autodidact, dan bedoelen we een persoon die zelfstandig en buiten de normale leergang om een respectabele mate van kennis heeft verworven over een specifiek onderwerp, een vakgebied, een discipline of een vaardigheid. Dit is in feite een vorm van zelfstudie, waarbij geen enkele sprake is van begeleiding of sturing van welke educatieve organisatie of instelling dan ook.
Je bent pas echt een autodidact wanneer de mate van kennis over een onderwerp minimaal op hetzelfde niveau ligt als wanneer je een vakopleiding gevolgd zou hebben. Bij een dergelijk kennisniveau verwacht men normaal gesproken dat er een serieuze opleiding aan ten grondslag ligt. Denk bijvoorbeeld aan een universitaire opleiding. Ook bij bepaalde beroepen waarvoor geen officiële opleidingen bestaan spreken we van autodidactiek.
Bij een autodidact zijn bepaalde vaardigheden heel erg goed ontwikkeld: een goed probleemoplossend vermogen, een hoge mate van creativiteit en de nodige ervaring zijn drie onmisbare competenties voor een autodidact. Daar komt dan vaak nog een diepgewortelde interesse in een bepaald onderwerp bij kijken, waardoor een autodidact zich volledig kan verliezen in de materie. Leonardo da Vinci is hét schoolvoorbeeld van een autodidact.